Kibibytes, mebibytes e xibibytes

Sabemos que os dispositivos electrónicos dixitais traballan en lóxica binaria. É o caso,  por exemplo, dos procesadores dos nosos ordenadores e teléfonos móbiles ou os chips das calculadoras e reloxos dixitais. Todos estes trebellos utilizan coma unidade básica de información o bit (b), que pode valer 0 ou 1, segundo o estado lóxico da variable coa que se traballe.

Os rexistros dos primeiros procesadores que se popularizaron eran de 8 bits, polo que se adoptou o Byte (B) como unha unidade básica de almacenamento formada por un conxunto de 8 bits.

O problema chega ao facer os múltiplos. O Sistema Internacional de Unidades (SI) emprega como múltiplos das unidades o kilo (k 103), Mega (M 106),  Xiga (G 109), etc.

Ao traballar en binario obtemos números moi feos ao facer así os múltiplos. Por exemplo 1000= 103 en binario é 1111101000, e resultaba máis cómodo utilizar 1024= 210 (10000000000), polo que comezaron a utilizarse as equivalencias 1 kB = 1024 bytes ou 1 MB = 1024 kB.

Estas equivalencias aparecen en moitos textos de tecnoloxía, electrónica e informática. Incluso é común que alguén diga que un kilo equivale a 1000, agás en informática que equivale a 1024.

Isto é un erro. Faleivos moitas veces, especialmente en Bacharelato, da importancia que ten a normalización ou estandarización en Tecnoloxía. Estas normas serven para poder expresar e interpretar a información dunha maneira precisa e inequívoca, e non é admisible que un múltiplo se interprete de dúas formas diferentes. O Sistema Internacional é claro, e establece que un kilo é 1000 e non 1024.

Que facemos, entón, cos múltiplos binarios?

Para resolver isto e evitar confusións, desde 1998 o IEC (International Electrotechnical Commission) vén propoñendo outros prefixos para os múltiplos binarios: ki (kibi),  Mi (mebi),  Gi (xibi), cada un 1024 veces superior ao que lle precede, e que equivalen a kilobinario, megabinario e xigabinario respectivamente. (fonte)

Múltiplos binarios Múltiplos decimais
Nome Símbolo Factor Nome Símbolo Factor
kibi Ki (210)1 =210 kilo k (103)1 = 103
mebi Mi (210)2 = 220 mega M (103)2 = 106
xibi Gi (210)3 = 230 xiga G (103)3 = 109
tebi Ti (210)4 = 240 tera T (103)4 = 1012
pebi Pi (210)5 = 250 peta P (103)5 = 1015
exbi Ei (210)6= 260 exa E (103)6 = 1018

Á hora de medir a capacidade dos nosos soportes informáticos hai que ter coidado en como vén expresada. Non debemos sorprendernos se cando inserimos a nosa memoria USB de 2 GB o computador dinos que é de 1,95 GB, pois iso non significa que estea a facer mal as contas. O que sucede é que está chamando GB ao que en realidade son GiB.

Por exemplo, aquí podemos ver como nun sistema operativo GNU/Linux co escritorio KDE usa as medidas propostas polo IEC e converte unha memoria USB de 2GB (2 mil millóns de bytes) en 1,95GiB.

E aquí podemos ver como Windows XP non segue esta norma e chama GB ao que debería ser GiB.


Abalar Baiona. Material para a formación do profesorado.

Este curso o noso IES incorporouse ao proxecto Abalar da Consellería de Educación. Para proxecto de formación deste curso elaborei un material que podedes atopar na web: https://sites.google.com/site/abalarbaiona/

Todos os contidos están á vosa disposición, se vos interesan, e contan cunha licenza Creative Commons.

O material divídese en 5 módulos:

(Imaxe: The future is Now)

1. Introdución:
Nesta sección pretendemos reflexionar sobre os cambios que están a suceder na educación, sobre o que ensinamos e como o ensinamos, sobre a competencia dixital que ten que adquirir o alumnado e a que debemos ter o profesorado.

2. As aulas Abalar:
Neste apartado preséntanse os elementos das aulas abalar, como se conectan, características e manexo básico, así como as normas e protocolos a seguir no seu uso. Ademais, tentamos comprender como funciona a rede e a trasfega de información por Internet para facer un uso responsable e eficiente da mesma

3. Recursos:
Nesta sección pretendemos aprender a buscar, organizar e crear recursos para utilizalos na práctica docente.

4. Metodoloxía:
Esta sección ten como finalidade afondar nos aspectos metodolóxicos e aproveitar a potencialidade dos recursos informáticos para facer cousas diferentes nas nosas clases. Utilizando a metodoloxía de proxectos e o traballo colaborativo aprendemos a manexar a información en diferentes formatos e a publicala na rede.

5. Multimedia:
Nesta sección traballamos a información en soporte audiovisual.

 

Agardo que vos resulte de utilidade.


Libera os teus documentos!

Decateime algo tarde, pero aínda estamos a tempo de celebralo: Hoxe é o Día da Liberdade dos Documentos ou tamén coñecido como Document Freedom Day (DFD). Vino na web de mancomun.org

O obxectivo desta celebración é promover o emprego de formatos libres e estándares abertos nos nosos documentos dixitais.

Por que?

Para entendelo pensade que o noso televisor, sexa da marca que sexa, pode interpretar os sinais de todas as cadeas, ou que co noso teléfono podemos comunicarnos sexa cal sexa a compañía telefónica da persoa coa que estamos a conversar. Isto é posible porque a información que se transmite segue uns estándares abertos, é dicir, para determinadas tarefas hai unha serie de especificacións dispoñibles publicamente que permiten a compatibilidade entre diferentes compoñentes de hardware e software.

Ben, pois no caso dos contidos informáticos a cousa parece que non está tan clara: Hai miles de sitios web que son accesibles só cun navegador, formatos de vídeo que necesitan un reprodutor específico, libros que só se poden ler cun lector concreto, documentos creados nun determinado programa ofimático que só podemos ver co mesmo programa, etc. Non credes que todo sería máis doado se usásemos formatos e estándares abertos?

Que podemos facer nós?

Podemos comezar a liberar os nosos documentos utilizando:

  • Formato PDF para documentos que non queremos que se modifiquen.
  • Formato ODF para documentos que queremos permitir que se modifiquen. (Texto: odt, Folla de cálculo: ods, presentación: odp, etc.)

 
As suits ofimáticas LibreOfficeOpenOffice permiten crear documentos co estándar ODF e PDF, así que xa sabedes, pasade do Microsoft Office e apuntádevos á liberdade dos documentos.


A visión artificial

imaxe de blog.infaimon.com

O outro día vimos na visita de eficienTIC como mediante unha cámara web e un software especial somos capaces de recoñecer caras e distinguilas doutras.

Neste caso usábano para detectar se a persoa usuaria dun ordenador está traballando nel ou non, e decidir segundo iso se manter acesa a pantalla ou apagala para aforrar enerxía. Tamén valía para permitir o uso dese ordenador só a unha persoa determinada recoñecida polos seus trazos faciais, e non a outras, mellorando a seguridade do sistema.

O propósito da visión artificial é programar un ordenador mediante complexos algoritmos para que sexa capaz de interpretar unha escena determinada.

As aplicacións disto son moi variadas: estudo do tráfico, movemento de persoas, bacterias, detección de defectos en froitas, detección da posición de pezas fabricadas, medición de magnitudes físicas e moito máis.

No seguinte vídeo podemos ver uns exemplos de utilización da visión artificial:

[Robot readable world from Timo on Vimeo.] (Vía: Quo)

Aínda que non te deas conta, se miras unha cámara filmando algo, seguramente estará conectada a un ordenador con algún software de visión artificial. Pensa, por exemplo, na detección de matrículas nos aparcadoiros.

Se queres saber máis sobre visión artificial non te perdas blog.infaimon.com

 


Coñecemento aberto

Se tedes un pouquiño de tempo, recoméndovos escoitar a conferencia que Juan Freire deu o 9 de novembro na Libre Soft World Conference LSWC 2011

Fala do coñecemento aberto, do procomún, un modelo de produción e xestión no que as persoas partícipes comparten coñecementos, organizan a súa produción e xestionan as súas relacións colectivas de forma autónoma, e que funcionan de xeito independente ás institucións oficiais e aos mercados.

Non se trata de algo novo, senón que este modo de funcionar xa comezou na Idade Media. Porén, a tecnoloxía social que se está a estender desde hai anos (Internet, software libre, wikipedia, comunidades e redes sociais, etc) permite recuperar estes antigos modos de funcionar producindo coñecemento independente e libre.

[globbtv.com: LSWC’2011-Conocimiento abierto]

Para reflexionar: ata que punto pode chegar capacidade de transformación social, política e económica do coñecemento aberto?

Cando falamos de software libre, do traballo en rede, de colaborar e compartir en internet, estamos a falar de moito máis que de linux ou windows, copyright ou copyleft, pagar ou piratear, … a cousa é moito máis profunda, e supoño que chegará un tempo en que todas e todos o comprendamos e sexamos realmente conscientes da súa importancia.

(Vía: Conocimiento abierto o porqué el software libre se inventó en la Edad Media)