Enxeñería inversa

Tódolos anos propoño a algún dos grupos aos que lle dou clase facer un traballo de enxeñería inversa, que ten coma obxectivo obter información dun produto co fin de determinar de que está feito, que o fai funcionar e como foi fabricado.

Dende logo que na ESO esta tarefa simplifícase, e o obxectivo principal é espertar a curiosidade por coñecer o funcionamento básico deses trebellos que nos acompañan nas nosas vidas.

Un recurso moi útil é botar man de xoguetes que o alumnado xa ten abandonados. Ademais de destripalos para investigar sobre o seu funcionamento, as pezas pódense aproveitar para a construción dos prototipos desenvolvidos na aula.

Hoxe microsiervos infórmanos dunha ligazón na que podemos observar o interior de bonecos: mattkirkland.com. Non vola perdades.

bonecos


5 comentarios en “Enxeñería inversa”

  1. La ingeniería inversa siempre es algo interesante y que despierta el interés de muchos ingenieros y aficionados.

    Esta rodeada de un algo de misterio, ya sea para ampliar conocimientos o para otros fines….

    Yo en mi blog he publicado varias entradas sobre ingenieria inversa aplicada a la electronica y mas concretamente al analisis de microcontoladores.

    Os pongo los enlaces por si os interesan:

    Ingeniería Inversa – Reverse engineering
    http://electronicapascual.com/blog/?p=42

    Ingeniería Inversa I Reverse engineering I
    http://electronicapascual.com/blog/?p=52

    Técnicas de Ingeniería Inversa Custom Logic
    http://electronicapascual.com/blog/?p=100

    Espero que os resulten interesantes.

    Saludos.
    Juan Pascual

    Responder
  2. Hola Juan, gracias por los enlaces. Me ha parecido muy interesante el de las targetas inteligentes.

    El curso pasado, en uno de esos trabajos de “ingeniería inversa” en la ESO los chavales desmontaron unas calculadoras, y observaron que el circuito integrado no tenía encapsulado, sino que estaba protegido con una gota de polímero. ¿Sabes cómo se podría disolver? Leyendo lo que dices del ácido fluorhídrico no me atrevo a hacerlo en clase. ¿Hay alguna otra opción? El objetivo es simplemente acceder al circuito para verlo, y da igual que se estropee.

    circuito integrado

    Responder
  3. Hola Maria.

    No se muy bien con que se podrá disolver sin que se corra peligro, dependerá del material utilizado.

    Pero se me ocurre otra idea, yo tengo en el laboratorio de la empresa unos circuitos integrados con unas ventanas para la programación que no utilizo desde hace años, los mirare con la lupa vinocular, supongo que vosotros teneis una.

    Si al mirar veo que se ven bien las partes del circuito, te pongo un mensaje y vemos como me das los datos para mandarte unos circuitos para que se los enseñes a tus alumnos y te los quedas de regalo.

    ¿Que te parece la idea?

    Saludos.

    Juan

    Responder
  4. Si me refiero a una Eprom o a un microcontrolador de los antiguos que se programan como una eprom.

    Y no es molestia, lo mirare con mi lupa binocular, si se ve bien, te lo digo y me dices como hago para mandartelo.

    Responder

Deixa una resposta a Juan Cancelar a resposta