InspiraSTEAM

Cheguei a través do Twitter a unha interesante e necesaria iniciativa promovida pola Universidade de Deusto: InspiraSTEAM, que nace da necesidade de promover vocacións científicas e tecnolóxicas entre as nenas e mozas.

O proxecto ten coma obxectivos, entre outros, dar a coñecer os estereotipos existentes para que non condicionen a elección de estudos por parte das rapazas e concienciar sobre a necesidade de que o desenvolvemento do país se produza entre homes e mulleres.

Estou 100% de acordo no contido do seu manifesto, e penso que cómpre un traballo activo por parte de institucións, organizacións e persoas a título individual para lograr os obxectivos que nel se propoñen. Eu xa asinei, e invítovos a que tamén o fagades vós.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Manifesto Inspira

Abrindo espazos a nenas e mulleres en ciencia e tecnoloxía

Vivimos nun mundo global e diverso onde a igualdade non está conseguida en moitos aspectos. Un que nos preocupa e ocupa é a fenda de xénero e a tecnoloxía.

Son feitos demostrados que menos mulleres elixen unha profesión tecnolóxica, menos mulleres traballan no mundo científico/técnico, as mulleres chegan a postos de menor importancia e perciben salarios inferiores en postos de igual relevancia.

Estes feitos non se deben a un menor gusto, a unha menor capacitación, a unha inferior vocación, ou a un inferior desempeño. Son os factores sociais, culturais e educativos os que empoderan, recoñecen e incentivan menos ás mulleres que aos homes. Son os estereotipos, procesos de socialización, roles de xénero, machismos ocultos cos que construímos a educación e a sociedade os que fan crer que as mulleres son menos capaces e os que provocan que as mulleres sexan menos valoradas, social e economicamente.

Esta realidade pódese cambiar, e facelo é relevante. Xogámonos moito. E concírnenos á sociedade no seu conxunto e a cada unha das persoas e entidades que a formamos.

Este manifesto constitúe un compromiso, das persoas e organizacións que se adhiren a el, de traballar activamente pola igualdade entre mulleres e homes no ámbito científico-tecnolóxico, a través das seguintes liñas de acción:

  1. Reflexionar e revisar a falsa crenza de que xa hai igualdade. Coñecer os datos que demostran que esta igualdade aínda non existe e hai moito traballo que facer por conseguila.
  2. Recoñecer publicamente que mulleres e homes temos as mesmas capacidades, dereitos e responsabilidades, e merecemos por tanto o mesmo recoñecemento.
  3. Dar a coñecer as consecuencias da falta de igualdade existente, e traballar para concienciar á sociedade da necesidade de accións positivas para evitalas, promovendo un sistema científico-tecnolóxico responsable e diverso.
  4. Facer visibles ás mulleres científicas e tecnólogas históricas e actuais, pondo en valor o seu traballo e construíndo novos referentes.
  5. Favorecer un contexto social e educativo no que as nenas e mozas se vexan animadas, capaces e recoñecidas para que poidan elixir o seu futuro sen condicionamentos.
  6. Reverter os estereotipos sociais, desmitificando as crenzas sobre os roles de xénero; facilitando información sobre as carreiras científicas e tecnolóxicas; e dando a coñecer o amplo abano de posibilidades profesionais das STEAM (Ciencia, Tecnoloxía, Enxeñaría, Arte e Matemáticas).
  7. Contribuír ao empoderamento das mulleres, desenvolvendo accións en todas as dimensións para conseguilo.

Traballar co prisma de xénero encamíñanos a revisar a igualdade no seu conxunto. Esta actuación é só unha de todas as que teñen que se poñer en marcha. Somos sensibles a outras actuacións, e desde este punto de partida queremos seguir avanzando e profundando na igualdade a todos os niveis.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Mías información: http://inspirasteam.net


A traxedia electrónica

la tragedia electronicaCosima Dannoritzer, autora do documental “Mercar, tirar, mercar” que desvela como a industria se esforza en limitar conscientemente a vida útil dos produtos ao servizo da economía, ten outro interesante traballo: “A traxedia electrónica“, sobre o negocio mundial existente ao redor dos residuos electrónicos, a súa reciclaxe ilegal e o tráfico desde Europa e EEUU ata os vertedoiros de Ghana e China, que destrúe o medio ambiente e pon en risco a vida de milleiros de persoas en África e Asia.

Cada vez que nos desfacemos un produto electrónico cómpre ser consciente da vida que vai ter despois. Que podemos facer para pór remedio a isto?

[youtube: La tragedia electrónica, Documentos TV]


Pixel: Danza e mapping

Imos dar a benvida á segunda avaliación deste curso cun pouco de tecnoarte:

Pixel” é un impresionante espectáculo de danza contemporánea nun escenario creado mediante técnicas de proxección dixital en 3D (mapping). Aquí tedes un vídeo que recolle varios momentos da obra:

[Pixel – extraits from Adrien M / Claire B on Vimeo.]

pixel3

(Visto en culturainquieta.com)


UCLA Ordenador mecánico de 1948

Tan afeitos estamos hoxe en día aos dispositivos electrónicos que facilmente nos esquecemos de que hai unhas poucas décadas atrás a electrónica apenas estaba desenvolvida e os cálculos realizábanse de forma mecánica. Un exemplo témolo no analizador diferencial UCLA, de 1948.

Daquela presentábase coma un cerebro mecánico capaz de resolver rapidamente problemas matemáticos, con innumerables aplicacións, por exemplo, na enxeñaría ou no deseño industrial, augurando un futuro cheo de computadoras mecánicas facendo de todo.

[UCLA’s 1948 Mechanical Computer from Gizmodo on Vimeo.]

Pasaron os anos e esta tecnoloxía quedou completamente desbotada. A electrónica desprazou definitivamente a computación mecánica, e estas máquinas quedaron como fantásticas pezas de museo ocupando un imprescindible chanzo da historia da tecnoloxía.


Erro 0036. Unha reflexión sobre a dependencia tecnolóxica.

Madrid, 2057. A tecnoloxía proporciona ao ser humano unha vida chea de comodidades e… sen erros? Jorge Arellano, un tipo corrente, verase acurralado na súa propia casa polos mesmos dispositivos que garanten a súa seguridade. Como reaccionará un home afeito a que sexan as máquinas as que lle solucionan todos os seus problemas?

[youtube: ERROR 0036]

A historia é divertida e tamén mellorable, pero cumpre coa súa función: chamar a atención sobre a dependencia cada vez maior que temos da tecnoloxía para case todas as cousas que facemos na vida diaria.

Déixovos a vós as reflexións, e eu só quero resaltar unha cousa: Os erros técnicos son sempre erros humanos. No deseño de calquera dispositivo ou sistema sempre hai que considerar o maior número de variables e casos posible, e ofrecer solucións ante posibles incidencias. Se a pila da chave do coche se gasta, sempre estará a chave clásica que permite abrilo. Deseñar un sistema de apertura e peche 100% electrónico, inseguro e sen alternativa trátase unha decisión humana, e non dun erro técnico.

Canto maior é a dependencia da tecnoloxía para realizar tarefas da vida cotiá, mellor debe ser o deseño dos sistemas, especialmente en relación á súa seguridade no funcionamento.