50 anos de LEGO

por

Hoxe hai 50 anos que se rexistrou a patente de LEGO. Dende aquela xa se fabricaron máis de 400.000 millóns de ladrillos.

O material:

A empresa empezou fabricando as pezas de madeira, pero pronto pasouse ó plástico. Inicialmente optou por utilizar acetato de celulosa. Debido ós problemas de deformación e inestabilidade dese material, en 1963 empezou a utilizar ABS (acrilonitrilo butadieno estíreno), máis resistente e inocuo.

Podes ver aquí unha animación do proceso de fabricación dos ladrillos LEGO:

fabricación

A estrutura:

A resistencia dos ladrillos non só ten que ver co material utilizado, senón tamén coa súa estrutura. A introdución dos perfís circulares no seu interior evita o arqueo e tamén mellora a capacidade de suxeición das pezas.
ladrillos

Movemento e automatización:

Ata 1974 as construcións eran completamente estáticas. A partir de entón a empresa incorpora engrenaxes, pancas, eixes e rodas, o que permitiu a construción de todo tipo de sistemas mecánicos.
En 1986 introducen compoñentes pneumáticos e en 1998 LEGO saca ao mercado o primeiro robot Lego Mindstorms, que permite a construción de sistemas integrados con partes electromecánicas controladas por ordenador.

robot

Creatividade:

LEGO, pola súa versatilidade, é utilizado para a construción de infinidade de obxectos. Podes ver aquí unha galería de obxectos fabricados con LEGO ou inspirados nel.


Espertadores eficientes

por

A tecnoloxía é o campo da actividade humana que responde ó desexo de transformar o mundo que nos rodea na procura de novas formas de satisfacer as nosas necesidades. Cando temos unha necesidade, ideamos, deseñamos e creamos un produto ou servizo que nos permita solucionar o problema inicialmente plantexado.

Existen infinidade de exemplos de múltiples solucións posibles a un mesmo problema ou necesidade. Vou poñer un exemplo de deseño de espertadores, que vai dedicado a todas aquelas persoas ás que lles custa levantarse polas mañás, eu incluída. (grazas a “no puedo creer que lo hayan inventado” pola recompilación de inventos gueeks, frikis e variopintos)

A necesidade:
O espertador clásico non me vale, xa que estiro o brazo, apágoo, e sigo durmindo. Necesito un espertador que me faga levantar e, o máis importante, espabilar.

As solucións:
Nesta galería podes ver algúns deseños, todos coa mesma intención: Nada de apagar o espertador sen máis, deberás agudizar os sentidos e poñerte en marcha.

Ocórreseche algún outro sistema para incorporarlle a un espertador e que nos faga espabilar?


Gravación e reprodución de música

por

musicaA tecnoloxía cambia as nosas vidas a unha velocidade vertixinosa. Un exemplo moi claro é a música.

Os da miña quinta coleccionabamos cintas de cassette e cando os cartos o permitían engadiamos un novo LP á colección. O rebobinado con boli bic e o “chis chis” do tocadiscos hai tempo que non forman parte das nosas vidas, pero a gravación e reprodución de música ten só 130 anos de historia.

fonógrafoO primeiro trebello que se inventou capaz de gravar e reproducir son foi o fonógrafo. Inventouno Thomas Alba Edison en 1877.

Utilizaba un sistema de gravación mecánica analóxica no cal as ondas sonoras transformábanse en vibracións mecánicas mediante un transductor acústico-mecánico. As vibracións moven unha agulla que labra un surco irregular nun cilindro de cartón recuberto de estaño, cuxo eixe está roscado para proporcionarlle un desprazamento lateral.

Para reproducir o son outra agulla segue os surcos marcados no cilindro e transmite esas vibracións ó diafragma dunha bocina, que as converte en ondas sonoras.
fonógrafo

Podes ver unha animación en www.ieee-virtual-museum.org e en “retrospectiva del sonido” podes atopar algo de historia sobre estas “máquinas parlantes”.

A cousa foi evolucionando a partir de aí: o gramófono, o tocadiscos, o cassette, o reproductor de CD, e agora os mp3. Que virá proximamente?

Propoño unha tarefa de procura de información en internet: investiga cómo funciona un calquera deses trebellos e elabora un traballo no que se explique cómo grava e reproduce son .


Tradutores

por

tradutorHoxe recibín unha mensaxe dun profesor de tecnoloxía que vive en Granada. Dicíame que lle gustaba moito a web, pero que ó estar en galego non podía utilizala cos seus alumnos.

Eu anímolle a toda a xente que non sexa galega que probe a lectura, pois creo que non é tan difícil de entender. Eu moitas veces levo ós meus alumnos e alumnas a páxinas escritas noutros idiomas. Non é o mesmo que se estivesen en galego, pero valen perfectamente, especialmente se se trata de páxinas con contidos interactivos, pois soen ser bastante intuitivas.

O idioma non pode ser unha barreira, e hai moitos tradutores automáticos en Internet que as eliminan:

Para as linguas do estado está moi ben opentrad. Permíteche a tradución de textos en lingua galega, catalana e castelá. Ten a utilidade de poder navegar por unha web con traducións. Por exemplo, podedes navegar por tecnoloxia.org en lingua castelá.

Outra utilidade interesante é traducíndote, do IES Chan do Monte (Pontevedra), que é un tradutor de documentos de OpenOffice Writer.

Para moitos máis idiomas está google translate.

Eu a verdade é que boto de menos máis material en galego na rede, non vos pasa?.

wikipediaUnha actividade interesante para traballar co alumnado é participar na galipedia publicando artigos de tecnoloxía en galego. Ademais de entender o que é un wiki e aprender a utilizalo, aprenden tecnoloxía ó elaborar artigos desta temática, e contribúen a mellorar a presenza do galego en internet. 3 en 1.


Subscrición RSS

por

Cando entramos neste sitio e noutros blogs atopamos iconas similares a estas. Que son?
feed
Están relacionadas coa subscrición ou sindicación a un sitio web. No canto de ir ver os teus blogs favoritos dun en un para ver se hai cousas novas, é posíbel que estes sitios te avisen cando publican unha nova entrada e que podas lela sen necesidade de acceder a través da súa URL.

A publicación estandarizada de contidos coñécese como feed, e pode facerse en distintos formatos. RSS e Atom son os máis populares.

Un arquivo RSS é a descrición estrutural dun sitio web en formato XML. O sitio web xera un feed ou canal que permanece aloxado no servidor xunto co resto de arquivos.

O canal de tecnoloxia.org é: https://tecnoloxia.org/principal/?feed=rss2

Unha vez o feed está dispoñible, podemos acceder ós contidos da web sen a necesidade de entrar nela. Para iso necesitamos un programa lector ou agregador de feeds.

Hai distintos tipos de lectores feed:

Os baseados en web permiten a visualización das subscricións nunha páxina web. Só tes que crear a túa conta e engadir as túas subscricións. Estes son algúns exemplos:

Outros agregadores están integrados en programas clientes de correo. Por exemplo, podemos subscribirnos a un canal utilizando Thunderbird. Podes ver como facelo no wiki de mancomun.

Outra utilidade dos RSS é poder crear un gadget para introducilo na túa web ou blog, de xeito que aparezan as últimas entradas dun sitio determinado. Podes facelo con google, feeddigest e outros.

En youtube hai un vídeo no que se explica isto do RSS (grazas a blogarte pola ligazón):


Un exercicio para clase: non só tedes que crear un blog, tamén tedes que subscribirvos ós blogs creados polos vosos compañeiros e compañeiras de clase. Tamén podedes incluír as últimas entradas do voso blog favorito no sidebar.