Estes días ando na VI Escola de Verán de Almagro, en Ciudad Real, que este ano leva o título “Claves do éxito para a integración educativa das TIC nas escolas 2.0”
Invitáronme para participar como ponente no Ámbito II: “Educación na nube, integración da web 2.0 no ámbito científico-tecnolóxico”, así que aquí tedes a miña presentación, por se vos interesa, que intenta recuperar e difundir o traballo por proxectos.
Estamos ante un novo paradigma educativo: O plan “Escola 2.0” ou en Galicia chamado “Abalar”. Fálase de novos métodos de ensinanza e de achegar a escola á realidade actual na que os ordenadores e internet están omnipresentes. Sen embargo non vexo nada claro que o feito de entregar portátiles e encher os centros con encerados dixitais supoña un cambio metodolóxico ou unha mellora da calidade educativa.
Unha clase maxistral na que se utiliza un encerado dixital e un libro de texto dixitalizado en PDF non ten nada de 2.0, e tampouco aporta nada novo á educación.
2.0 significa traballar de forma activa e participativa, colaborar, aportar, interaccionar, discutir, tomar decisións, crear, … e o traballo por proxectos cumpre con esa filosofía, pois trátase dun proceso de creación práctica, activa e colaborativa.
Os ordenadores deben estar presentes nas aulas e deben utilizarse continuamente, pero por si mesmos non van cambiar nada a non ser que asumamos utilizar outro tipo de dinámicas e métodos de ensinanza diferentes aos tradicionais.
