Cando facemos prácticas e proxectos de estruturas para estudar a resistencia, o equilibrio e a estabilidade recorremos sempre a canutos de papel, paos de madeira e outros. Porén, pode ser unha práctica divertida utilizar ao propio alumnado para crear estruturas, como esta que podedes ver nos seguintes vídeos.
[youtube:4 Girl Chair Trick!]
[youtube:Awesome 4 Man Chair Trick]
Seguro que hai máis estruturas humanas interesantes para montar en clase. Haberá que buscar.
Andamos expectantes ante os acontecementos derivados do terremoto de onte en Xapón, especialmente ante o que suceda coas centrais nucleares, pero neste post imos centrarnos nas estruturas antisísmicas.
A pesar da magnitude do sismo, 8.9 na escala de Richter, as consecuencias non son tan desastrosas como terían sido en calquera outro lugar do mundo, pois en Xapón as infraestruturas e edificios están moi preparados para soportar terremotos.
Mirade neste vídeo como se moven os rañaceos: (Vía @mallando)
[youtube: ????????????????????2011?3?11? ]
Para facer os edificios resistentes a terremotos existen moitos métodos. Estes son os principais:
A forma dos edificios inflúe na estabilidade do mesmo. Por exemplo, unha estrutura en forma de pirámide é moito máis estable ca unha estrutura que non vai facendo máis lixeiros os pisos máis altos. Pódese ver neste vídeo:
[youtube: Earthquake engineering: Vertical Configuration Control ]
Se desexamos construír un rañaceos en forma de prisma, debemos recorrer a outros métodos que lle confiran unha maior estabilidade ante movementos bruscos do terreo.
Trátase de illar o edificio do terreo, de xeito que cando a terra comece a vibrar trasladándose horizontalmente o edificio quede na súa posición inicial sen moverse.
[youtube: LBRtest ]
Consiste en apoiar os piares sobre unhas pezas que se desprazan sobre unha superficie cóncava. O edificio mantense estable aínda que se mova a base.
[Animación flash de earthquakeprotection.com]
[youtube: Hybrid Simulation of Base Isolated Structures]
[actualización 04/03/2012. Vía: alt1040] O sistema utiliza unha rede se sensores, un compresor de aire e unha cámara de aire entre a base da edificación e o terreo de maneira que, se se produce un terremoto e os sensores detectan a sacudida, o compresor de aire actívase e enche a cámara entre a edificación e o chan, elevando esta pouco máis de 3 centímetros e illándoa das sacudidas.
[youtube: airdanshin]
Consiste en intentar mitigar os efectos das ondas que entran na estrutura. Hai moitas formas de facelo.
Consiste en instalar un enorme péndulo no interior do rañaceos que contrarresta as vibracións na parte máis alta ao desprazarse en sentido contrario ao movemento do edificio. Tes máis información en Microsiervos.
Outro modelo pódelo ver neste vídeo. Unha gran masa colocada na parte superior do edificio móvese ao producirse un terremoto, absorbendo parte da súa enerxía.
[youtube: Jardínes de Infante, Disipadores Sísmicos]
Disipan a enerxía mediante as forzas de fricción que aparecen co desprazamento relativo entre dúas placas en contacto. Ao liberarse a enerxía por fricción evitamos que se propague pola estrutura.
Funcionan de xeito similar aos amortecedores dos automóbiles. Disipan a enerxía por medio das deformacións inducidas nun pistón nunha substancia altamente viscosa.
Son sistemas de control que constan de sensores que miden as excitacións externas que sofre a estrutura, dun sistema de control que procesa en tempo real a información que lle chega dos sensores, calculando as forzas de control necesarias para estabilizar a estrutura, e finalmente duns actuadores que xeran as forzas necesarias para contrarrestar os movementos sísmicos. Para saber máis podes visitar Controlling Buildings.
Desde logo que a tecnoloxía aplicada á construción fixo que se salvasen moitas vidas.
Se queres saber máis sobre isto vai a facingyconst.blogspot.com
Agora que andamos a voltas coas obras do AVE non está de máis saber como se constrúen as vías.
Seguindo perfectamente os planos trazados polos topógrafos, comézase poñendo uns puntos de marcaxe que delimitan a área de traballo. Unhas máquinas encárganse de botar balasto, ou pedras de roca silícea que serve para absorber a tensión e o ruído do paso do tren e drenar a auga de choiva.
Enriba da capa de balastro colócase unha vía temporal pola que circularán os vagóns encargados de transportar e colocar as travesas e vías definitivas. As travesas, fabricadas de formigón, serven para manter constante a distancia entre os raís delimitando o ancho da vía, e actúan tamén coma illantes eléctricos.
Unha vez colocadas as travesas, vanse colocando e amarrando os raís e outros equipamentos técnicos, e cando está todo rematado fanse unha serie de probas de estabilidade e de carga antes de que se lle dea o visto bo para o paso dun tren.
Neste vídeo pódese ver como cambian unhas antigas vías por outras novas:
[youtube: Werktrein in Overpelt.wmv]
(Vía: Un correo do meu pai)
A semana pasada en 2º de bacharelato faleivos do esforzo de flexión ao que estaba sometido un barco cando hai ondas moi grandes, e a necesidade de que o material teña certa elasticidade para que poida recuperar a súa forma orixinal sen sufrir deformación plástica unha vez cesa o esforzo.
Aquí tedes uns vídeos no que se pode observar isto:
Neste vídeo podemos ver como o barco queda por momentos suspendido no aire. A estrutura está sometida a un importante esforzo de flexión, que tende a dobrala, e tamén de fatiga por existir cargas variables.
[youtube: Storm]
Neste outro vídeo podemos observar a flexión. Fixándovos no corredor podedes ver como se dobra a estrutura recuperando posteriormente a súa forma orixinal.
[youtube: MOL Excellence – Bending of Underdeck Passage]
E non debe de ser moi agradable estar aí dentro nestas condicións. Senón dicídello a esta xente que estaba tranquilamente facendo un cruceiro:
[youtube: Pacific Sun Cruise liner in very heavy seas. Internal CCTV footage.]
Ante o problema da vivenda existente neste país hai solucións ben imaxinativas. Botádelle unha ollada a recetasurbanas.net. Mostran diversos tipos de solucións de uso público para espazos baleiros.
Chamoume especialmente a atención o proxecto de Santiago Cirugeda “Aluguer de azoteas“, xa non só pola xenial idea de construír unha pequena vivenda reversible na azotea dun edificio, senón tamén polo feito de ofrecer as instrucións de montaxe utilizando os Clicks de Famobil.
[Santiago Cirugeda _ Alquiler de azoteas from tv.edgargonzalez.com on Vimeo.]
