Mecánica

Cycloïd-E. Escultura cinética sonora.

por

Pareceume boísima a escultura cinética sonora “Cycloïd-E” de Cod.Act:

[youtube: Cycloïd-E] (Visto no tumblr de Conscientious Redux)

Baixo a etiqueta de “Cod.Act”, André e Michel Décosterd desenvolven producións artísticas (esculturas, instalacións, performances, etc.) que combinan o movemento e o son.

O movemento descrito polo Cycloïd-E recorda ao movemento caótico que realiza o dobre péndulo, pero neste caso non está movido pola acción da forza gravitatoria, senón polo movemento que lle proporciona un motor.
A escultura consiste nunha serie de tubos conectados entre si mediante eixes que permiten a libre rotación entre eles. Un motor central proporciona impulsos que producen o movemento global da estrutura, de xeito que o sistema segue un movemento aleatorio con constantes variacións nas traxectorias e velocidades dos tubos. Un movemento moi lento no brazo pode transformarse nunha rápida rotación dun dos seus segmentos, debido á transferencia de enerxía cinética a través da estrutura.

Para asociar un son ao movemento da escultura utilízanse unha serie de sensores situados nos eixes que unen os distintos segmentos, e que se encargan de recoller os datos de velocidade de cada un, a súa posición, o estado global da estrutura e a densidade das flutuacións. Estes datos son enviados a un ordenador central que se encarga de procesalos e de envíar os sinais resultantes aos altofalantes cos que están equipados os elementos do brazo.
Ademais o espectador percibe resonancias, ritmos, ecos, efecto doppler, etc. que dan unidade e harmonía ao conxunto.

Podes ver máis esculturas sonoras de Cod.Act na súa web


O motor de arranque

por

Sabemos ben como funcionan os motores de combustión interna de gasolina e diésel e como son os ciclos termodinámicos asociados. Estes motores permiten mover automóbiles, barcos, motos, motoserras, etc., pero por si mesmos non poden iniciar o movemento e cómpre inicialo desde fóra mediante un motor de arranque.

Trátase dun motor eléctrico que ten un piñón que engrena coa coroa do volante de inercia.

Cando viramos a chave de contacto péchase o interruptor que conecta a batería co motor de arranque, que comeza a xirar arrastrando ao volante de inercia.

Unha vez en marcha, o piñón desengánchase do volante de inercia e o motor de arranque queda en situación de repouso.

A conexión e desconexión do piñón do motor coa coroa do volante de inercia realízase grazas á acción dun solenoide. Segundo circule ou non electricidade, o núcleo móbil desprázase movendo o piñón cara adiante ou cara atrás.

Pero non todos os motores teñen un arranque eléctrico. É moi común ver arranque manual nalgunhas motos, motoserras, cortacéspedes, motores foraborda, etc. Ao tirar dunha corda facemos xirar a polea na que está enrolada, que vai conectada ao motor e pono en movemento.

No caso dos automóbiles, ata os anos 30 do século XX para poñer en marcha o motor había que facer xirar fortemente unha manivela. Seguro que o viches nalgunha película antiga. Incluso ata hai pouco algúns modelos de automóbil incorporaban unha manivela para utilizar no caso de que fallase a batería. Hoxe en día non queda outra que chamar á asistencia para que che recarguen a batería ou empurrar o coche costa abaixo coa marcha metida para lle transmitir o movemento ao motor desde as rodas ata o cegoñal.

En 1912 Cadillac incorporou por primeira vez un motor de arranque eléctrico ao seu modelo Touring Edition. Toda unha innovación!


·

Con todo, nas películas o máis habitual é que o coche non arranque cando os actores e actrices están en situación de perigo. Sempre falla!

[youtube: Start Dammit]

En jalopnik.com desvélannos o segredo ;-) (Vía: opaco)

Os automóbiles das películas incorporan entre a chave de contacto e o motor de arranque un DPS (Sensor de perigo do condutor) que avalía o nivel de estrés do condutor e utiliza un conxunto de sensores externos para detectar a presencia de sangue, enxames de abellas, talas de árbores, zombis e asasinos achegándose, berros, etc.

Se o DPS detecta un nivel baixo de perigo, o motor ponse en marcha inmediatamente, pero se o nivel de perigo é alto envía o sinal eléctrico a través un circuíto retardador de xeito que o automóbil non se porá en marcha ata pasado un tempo.


A máquina que fai desaparecer o movemento

por

O motor da máquina que podes ver a continuación móvese a unha velocidade angular de 200 rpm (revolucións por minuto) e a última engrenaxe está incrustada nun bloque de formigón. Como é posible iso? Onde marchou o movemento? Desapareceu?

concrete side
[Machine with Concrete – Arthur Ganson]


[youtube: Machine with Concrete – Arthur Ganson]

Para entender o que está a suceder podemos facer uns cálculos. A máquina consta dun motor que xira a 200rpm unido a unha serie de 12 sistemas de transmisión parafuso sen fin – coroa, cada un cunha relación de transmisión 1/50.

Xa coñecemos o magnífico poder redutor do sistema sen fin – coroa. Neste caso a relación de transmisión utilizada é 1/50, é dicir, necesitamos 50 voltas do parafuso para que a roda dentada dea unha volta.

i= 1/50

Para calcular a relación de transmisión global de todo o sistema formado por 12 conxuntos sen fin – coroa, multiplicamos as relacións de transmisión parciais.

iT= (1/50)12 = 4,096 · 10-21

Para calcular a velocidade á que se move a última engrenaxe só temos que multiplicar a velocidade do motor pola relación de transmisión total:

n2 = iT · n1
n2 = 4,096 · 10-21 · 200 rpm = 8,192 · 10-19 rpm

Unha velocidade moi moi moi pequena.

Imos calcular agora canto tardaría a última engrenaxe en dar unha volta completa:

1 volta · 1 minuto/8,192·10-19 voltas · 1h/60min · 1día/24h · 1ano/365días = 2,32·1012 anos = 2.320.000.000.000 anos

Isto significa que se a máquina funcionase continuamente e sen interrupción tardaría 2,32 billóns de anos en darlle unha volta completa ao bloque de formigón. Polo tanto, podemos incrustar a última engrenaxe no bloque de formigón, nun edificio ou onde queiramos, a velocidade é tan reducida que practicamente é coma se non se movese.

·

Esta máquina é obra do artista Arthur Ganson, un enxeñeiro mecánico de profesión que tamén se dedica á creación de esculturas cinéticas. Ten obras moi interesantes. Velaí dúas que me encantan:


[youtube: Machine with Roller Chain – Arthur Ganson]


[youtube: Machine with Ball Chain – Arth315ur Ganson]

Podes ver máis obras de Arthur Ganson na súa web.


A Tuneladora “Miñoca” chegou a Vigo

por

Hai xa 3 anos que viamos en Redondela as pezas da primeira tuneladora do AVE que se ía encargar de furar o monte da Madroa, para comunicar o Val das Maceiras (Redondela) con Vigo.

Ben, pois onte, con bastante retraso, a Tuneladora “Miñoca” do AVE chegou a Vigo!


[Imaxe: Faro de Vigo 14/07/2008]

Aquí tedes un vídeo da chegada á meta. Recoméndovos saltarvos as intervencións dos políticos e centrarvos en ver como a tuneladora se vai comendo a pedra.
O que non logro entender é por onde saen os operarios do final do vídeo.

[youtube: La Tuneladora “Miñoca” del AVE llega a Vigo]

Se queredes saber máis sobre o funcionamento das tuneladoras, podedes ver esta infografía do xornal El mundo.

[El mundo: Cómo funciona una tuneladora]

Na seguinte reportaxe de Localia-Vigo podedes coñecer a Miñoca por dento:
[youtube: Lista de reprodución: tuneladora_vigo]


O motor V12 máis pequeno do mundo

por

En tecnoloxia.com descubrimos este interesante vídeo: Un motor V-12 naval de inxección de aire comprimido construído de xeito artesanal.

Ten 12 cm3 de cilindrada, o diámetro dos cilindros é de 11,3 mm e a carreira dos pistóns é de 10 mm. Funciona con aire comprimido, cunha presión de 0,1 kg/cm2. Está construído con aceiro inoxidable, aluminio e bronce.

[youtube: El motor V-12 más pequeño del mundo]

Pero non nos imos quedar co motor máis pequeno, pois os enormes motores de barcos creo que impresionas máis. Non te perdas o Mega Motor diésel.

Actualización 29/11/2011:
Nesta páxina temos máis información sobre Patelo, o xubilado que se dedica a fabricar minimotores.