ordenador

UCLA Ordenador mecánico de 1948

por

Tan afeitos estamos hoxe en día aos dispositivos electrónicos que facilmente nos esquecemos de que hai unhas poucas décadas atrás a electrónica apenas estaba desenvolvida e os cálculos realizábanse de forma mecánica. Un exemplo témolo no analizador diferencial UCLA, de 1948.

Daquela presentábase coma un cerebro mecánico capaz de resolver rapidamente problemas matemáticos, con innumerables aplicacións, por exemplo, na enxeñaría ou no deseño industrial, augurando un futuro cheo de computadoras mecánicas facendo de todo.

[UCLA’s 1948 Mechanical Computer from Gizmodo on Vimeo.]

Pasaron os anos e esta tecnoloxía quedou completamente desbotada. A electrónica desprazou definitivamente a computación mecánica, e estas máquinas quedaron como fantásticas pezas de museo ocupando un imprescindible chanzo da historia da tecnoloxía.


Computopías. Visión futurista da escola

por

En 1969, a revista Shonen Domingo incluíu unha serie de artigos ilustrados titulado “computopías” e que describe a vida nun futuro impregnado de computadoras.

Fixádevos como imaxina o futuro nunha aula dun colexio: (clica na imaxe para ampliala)

computopia_1.jpg

“O nacemento da escola informatizada”, ilustrado por Shigeru Komatsuzaki, imaxina o interior dunha aula do futuro, onde a profesora é unha imaxe nunha pantalla e o alumnado séntase nuns pupitres equipados con ordenadores. Cando a mestra presenta un problema, os estudantes deben resolvelo na pantalla utilizando un punteiro, e se a resposta é incorrecta deben corrixilo ata que o equipo indique que é correcto.

Coa finalidade de manter a orde, a aula está equipada con robots vixiantes que se encargan de castigar a quen estea distraído dándolle na testa cunha bola articulada. Pero non só están os robots, tamén hai un mecanismo no teito que se activa cando alguén non está traballando.

Fixádevos na cantidade de trebellos que se atopan na aula, polas paredes. Moita tecnoloxía, pero ben utilizada? Xa falei disto nun antigo post: “A escola do futuro”

Aínda que ter un robot na aula á nosa disposición non estaría nada mal. Deixaríalle o mecanismo para dar labazadas, por exemplo, cada vez que alguén faga un curtocircuíto nas prácticas ;-) aínda que engadindo funcións de repartir e recoller o material, o que nos aforraría bastante tempo e traballo.

Podes ver máis ilustracións da serie en pinktentacle.com.

(Vía @alpoma)


Módulo lunar Apollo 11 en papel

por

Hai 40 anos que os astronautas Armstrong , Aldrin y Collins chegaron a Lúa. Para celebrar este aniversario, se es manitas e tes paciencia, podes construír unha maqueta de papel do módulo lunar Apollo 11.

apolo11.jpgapolo11a.jpg

A transcendencia do feito non é só que unha persoa chegase a pisar o noso querido satélite, senón toda a tecnoloxía que fixo posíbel ser capaz de chegar alí e regresar, como por exemplo, e entre moitas outras cousas, desenvolver unha rede de comunicacións que permitise estar en contacto cos astronautas a miles de km de distancia e recibir as imaxes tomadas, nunha época na que se traballaba nun formato analóxico e a comunicación dependía da instalación dunha rede de cables. Todo un reto que iniciou o cambio na nosa forma de comunicarnos.

apollo_AGC_user_interface.jpgNon menos curioso é o ordenador de navegación utilizado. Chamábase AGC (Apollo Guidance Computer) e funcionaba cunha velocidade de procesamento de 1 MHz, 4 Kb de RAM, 32 Kb de ROM, e 4 rexistros de 16 bits. Non tiña pantalla, senón un simple display, e tampouco tiña disco duro, senón que os programas almacenábanse en memorias de ferrita.

Pois só con iso a nave nodriza era capaz de guiar ao módulo lunar, controlar os motores, manter a orientación das antenas e calcular traxectorias. E logo o alumnado chámalles chatarra aos pentium III que temos no taller 1 do insti, coa de cousas que son capaces de facer esas máquinas ;-)

Se queres ver vídeos das exploracións da NASA, podes achegarte polo canal NASAexplorer de youtube.

Tamén podes visitar o proxecto “We Choose the Moon” que recrea toda a misión do Apollo 11 en 11 etapas en tiempo real.

Actualización 25 de xullo de 2009:
Os 15 inventos da NASA que cambiaron as nosas vidas.


Refrixeración de microprocesadores

por

Cada vez que un transistor cambia de estado, parte da enerxía eléctrica consumida pérdese en forma de enerxía calorífica. Un microprocesador está composto de millóns de transistores, así que emitirá unha gran cantidade de enerxía calorífica durante o seu funcionamento. Ademais, canto maior sexa a frecuencia de procesamento (MHz) máis cambios de estado se producirán por unidade de tempo, polo que será maior o calor irradiado.

A máis de 45ºC os sinais internos dos microprocesadores chegan con ruído, e iso tradúcese en que o sistema “cólgase”, e cambios bruscos de temperatura, como alcanzar máis de 100ºC en décimas de segundo, poden provocar a rotura do cristal de silicio do micorprocesador. Por iso é necesaria a existencia dun sistema de refrixeración que evite que o microprocesador se quente en exceso.

Neste vídeo podes ver que lle sucede a un microprocesador cando traballa sen o sistema de refrixeración:


Nota: O vídeo é vello, os AMD novos xa non se queiman ao momento.

disipador e ventiladorA maioría dos ordenadores constan dun disipador metálico, xeralmente de aluminio, e dun ventilador.

Se o ventilador fai un ruído estrano seguramente o que lle suceda é que estea sucio e atascado. Coida de que  estea limpo, e non está de máis abrir o ordenador cada certo tempo e pasarlle a aspiradora, sen esquecerte de desconectalo previamente.

Existen outros sistemas de refrixeración, como a refrixeración líquida, que consiste no bombeo de auga arredor dun microprocesador. Anque hai quen tamén aproveita este sistema para refrixerar o seu corpo cando vai en coche poñéndose unha camiseta como a da imaxe.

refrixeración líquida camiseta refrixerante

Existen moitos máis sistemas de refrixeración de microprocesadores, anque son menos habituais, como a refrixeración por metal líquido, termoeléctrica, por heatpipes, crioxenia, etc. Podes coñecelos neste artigo de www.chw.net.