Arquitectura Líquida

A arquitectura clásica é a creación de mundos físicos e ambientes dirixidos ás actividades humanas, que ten en conta no seu deseño e construción as leis físicas e as propiedades dos obxectos e do ambiente.

A arquitectura líquida corresponde ao mundo virtual, substitúe os materiais físicos por información dixital. A arquitectura nun espazo dixital pode pasar por alto as leis físicas e conseguir estruturas e entornas cunha natureza, funcións e estética imposibles de acadar no mundo real. Xa non interesa o edificio como obxecto habitable, senón como obxecto de información.

Unha creación no ciberespacio podémola trasladar ao mundo real, de xeito que poidamos sumarlle aos espazos físicos características e efectos imposibles de obter mediante a arquitectura clásica, como por exemplo o cambio de posición, variación de texturas e propiedades, falta de gravidade, transformacións no tempo, etc.

Podes ver un exemplo disto neste traballo de Urbanscreen. Trátase do coñecido como projection mapping, unha proxección computarizada sobre a fachada dunha galería de arte en Hamburgo. Os efectos son sorprendentes. (Visto en Fogonazos)

555 KUBIK | facade projection | from urbanscreen on Vimeo.

Utilízase tamén en concertos e obras de teatro, conseguindo escenarios envolventes e entornas visuais únicas. Un exemplo telo neste traballo de Apparati Effimeri:

Apparati Effimeri ShowReel 2008 from Apparati Effimeri on Vimeo.

Pero non todo queda nas obras de arte e espectáculos. A arquitectura virtual ten tamén o seu sitio na publicidade, televisión, cine, feiras, congresos,… o ciberespacio vaise metendo con forza no mundo físico, transformándoo dun xeito impensable hai uns anos.


Sensorama Machine: Realidade virtual en 1957

Lendo vellos artigos de neoteo.com atopeime coa primeira experiencia de realidade virtual * da historia. Non foi hai un par de décadas, como poderiamos pensar, senón hai máis de 50 anos.

Trátase de Sensorama Machine, de Morton Heilig, un dispositivo capaz de reproducir películas de cine en 3D que reproducía son estéreo mediante dous altofalantes, vibracións, a sensación de vento e ata algúns cheiros. Unha das primeiras películas que se proxectaron na máquina Sensorama consistía nunha viaxe en bicicleta ao longo e ancho dalgunhas rúas de Manhattan.
Podes ver aquí a pantente #3,050,870

Sensorama

Nunha época na que moi pouca xente tiña televisión en cor e non existían os efectos especiais, animacións e os xogos de agora, a experiencia vivida en Sensorama Machine debeu ser impactante.

Podes ver o artigo completo en neoteo.com, no que nos amosan outros inventos de realidade virtual da época.