xoguete

Mecanismo de paxaro cantor de 1890

por

Hoxe en día a electrónica permite reproducir facilmente infinidade de sons e música. Só hai que visitar estes días unha tenda de xoguetes ou un bazar chinés para saír coa testa rota de escoitar tanto piribiribí, pum, crash, pio, bong, … e milleiros de sons de todo tipo saíndo polos altofalantes dos xoguetes.

Realmente facer isto actualmente é moi doado. O que non resultaba tan doado era engadir son aos xoguetes do século XIX. Daquela a electrónica non existía, e os sons tiñan que producirse de maneira mecánica.

No blogue “The automata blog” atopei unha auténtica marabilla de mecanismo. Trátase do interior dun autómata de 1890 consistente nunha gaiola cunha serie de paxaros que cantan. Pénsase que foi obra de Bontems, un distinguido fabricante de autómatas en París. O mellor é que o vexades vós.

[youtube: The Finest Bird Song of 1890]

Naquela época, a maneira máis común de engadir son aos xoguetes era utilizando caixas de música, nas que un cilindro xiratorio con levas facía mover unhas láminas metálicas afinadas, producindo son.

[youtube: Tabatiere Musical Cylinder Box playing 4 Airs 1890-1900]


Xoguetes que funcionan por control mental

por

controlmental2.jpgAcabo de ver na Brújula Verde uns xoguetes que funcionan por control mental.

The Force Trainer trata de elevar unha bola mediante un chorro de aire, e MindFlex rétanos a guiar unha bola a través dun camiño de obstáculos.

Para poder interaccionar con eles debemos poñernos un casco que contén os sensores que se encargan de rexistrar a actividade do noso cerebro e, segundo ela, envía sinais eléctricos ao xoguete. Por exemplo, MindFlex ao recoñecer as ondas cerebrais envía un sinal a un ventilador que controla a “levitación” da bola. Segundo o grao de concentración o ventilador funciona con diferente potencia, podendo guiar a bola polo camiño.

Se non queredes gastarvos os cartos niso, sempre podedes enganar ao persoal cun sinxelo truco de maxia que simula o control mental. Está baseado no coñecido efecto do “mergullador cartesiano (pdf)“.


[Vídeo en metacafe: Baffle Your Friends]

Se te chama a atención isto de manexar unha bola mediante uns sensores na cabeza, non te perdas este vídeo de música creada coa cara. A partir duns sensores que captan o movemento dos músculos este xaponés é capaz de crear composicións musicais.


[Vídeo en youtube: electric stimulus to face]

Para os que comezades 4º de ESO, este ano falaremos de sensores, montaredes uns cantos e traballaremos con eles.


Do-nothing Machine

por

Do-nothing machine, ou a máquina que non fai nada, é un antigo xoguete mecánico que sempre me gustou.

Consiste nun bloque de madeira dividido por dúas guías a través das cales dúas pequenas pezas móvense dun lado a outro cando facemos xirar a manivela.

Trátase dun mecanismo transformador do movemento: Mentres as pezas describen un movemento lineal alternativo, calquera punto da manivela situado a partir da segunda peza debuxa unha elipse no plano. Fai a proba con esta animación en flash (de mekanizmalar.com)

Se queremos contruír este mecanismo, en instructables temos o despece e as instrucións a seguir. É moi sinxelo de facer, e aquí tes o resultado:

Pero non nos quedemos co xoguete exposto. Que farías para convertelo nunha máquina para debuxar elipses de diversos tamaños? Engadiríaslle algo ás pezas para conseguir un xoguete máis interesante?