Subscrición RSS

por

Cando entramos neste sitio e noutros blogs atopamos iconas similares a estas. Que son?
feed
Están relacionadas coa subscrición ou sindicación a un sitio web. No canto de ir ver os teus blogs favoritos dun en un para ver se hai cousas novas, é posíbel que estes sitios te avisen cando publican unha nova entrada e que podas lela sen necesidade de acceder a través da súa URL.

A publicación estandarizada de contidos coñécese como feed, e pode facerse en distintos formatos. RSS e Atom son os máis populares.

Un arquivo RSS é a descrición estrutural dun sitio web en formato XML. O sitio web xera un feed ou canal que permanece aloxado no servidor xunto co resto de arquivos.

O canal de tecnoloxia.org é: https://tecnoloxia.org/principal/?feed=rss2

Unha vez o feed está dispoñible, podemos acceder ós contidos da web sen a necesidade de entrar nela. Para iso necesitamos un programa lector ou agregador de feeds.

Hai distintos tipos de lectores feed:

Os baseados en web permiten a visualización das subscricións nunha páxina web. Só tes que crear a túa conta e engadir as túas subscricións. Estes son algúns exemplos:

Outros agregadores están integrados en programas clientes de correo. Por exemplo, podemos subscribirnos a un canal utilizando Thunderbird. Podes ver como facelo no wiki de mancomun.

Outra utilidade dos RSS é poder crear un gadget para introducilo na túa web ou blog, de xeito que aparezan as últimas entradas dun sitio determinado. Podes facelo con google, feeddigest e outros.

En youtube hai un vídeo no que se explica isto do RSS (grazas a blogarte pola ligazón):


Un exercicio para clase: non só tedes que crear un blog, tamén tedes que subscribirvos ós blogs creados polos vosos compañeiros e compañeiras de clase. Tamén podedes incluír as últimas entradas do voso blog favorito no sidebar.


Wii

por

O CEIP de Palmeira publica na súa web as instrucións para a construción dun encerado dixital de baixo custo (menos de 60 euros), utilizando o mando duna wii e fabricando artesanalmente un punteiro infravermellos como o que ves na imaxe.
punteiro IR

A idea é moi interesante para aqueles centros ós que lles interese ter un encerado dixital e non teñan presuposto para mercalo.

wiimoteEste proxecto paréceme moi interesante para comprender un pouquiño mellor a tecnoloxía actual que, no caso da wii, combina electrónica, tecnoloxías da comunicación, tecnoloxías da información e tamén materiais, pois de algo está fabricada.

Unha das principais características do wii remote ou wiimote é o seu sensor de movemento, o que lle permite medir distancias, detectar a dirección dos movementos e determinar a posición do control utilizando un acelerómetro e un sensor de IR.

celerómetroacelerómetroO acelerómetro é un dispositivo que detecta e mide a vibración, a inclinación, a velocidade e, por suposto, a aceleración. Hai moitos tipos de acelerómetros, e atópanse en teléfonos móbiles, en podómetros, nos airgbag dos automóbiles, sismógrafos, lavadoras, cámaras fotográficas, robots, etc.
Constan dunha peza móbil que, segundo o seu movemento, produce diferentes voltaxes na placa, que constitúen os datos que logo van ser procesados.

A barra que se coloca debaixo do televisor serve de guía para o wiimote, detectando a dirección dos seus movementos. Consta dun conxunto de LEDs infravermellos. O wiimote ten un sensor de luz IR que detecta a posición dos LEDs da barra e determina a distancia do control á televisión. O movemento e a rotación do control con respecto ó chan calcúlanse tendo en conta o ángulo relativo á barra e as voltaxes do acelerómetro.
barra wii
Tódolos datos de detección de movemento e de apuntado envíanse a un chip Bluetooth integrado na placa do mando wiimote. Este chip encárgase de enviar instantaneamente o conxunto de datos á wii para a súa recepción e posterior proceso para amosar os resultados na pantalla. A comunicación realízase mediante ondas de radio, na banda de 2.4 GHz.

Se queres saber máis sobre o funcionamento do wiimote podes visitar esta páxina.


Aeroxeradores

por

Xa temos costume de ver infinidade de aeroxeradores espallados polos montes da nosa terra, e feito Galicia é o país da UE con maior potencia eólica por Km cadrado.

Na terra:

De maior ou menor tamaño, máis altos ou máis baixos, máis rápidos ou máis lentos, tódalas máquinas que vemos son máis ou menos similares. Se queres saber como funciona un aeroxerador recoméndoche que visites “Moliner e o vento”.

Pero aínda non o vimos todo:

Dado que nos aeroxeradores convencionais prodúcense importantes perdas por fricción dos seus elementos, a compañía MagLev Wind Turbine Technologies propón a construcción da xigantesca turbina eólica Maglev, que podería xerar un gigavatio de potencia. Neste dispositivo ás pas da turbina suspéndense sobre un colchón de aire grazas a un sistema de levitación magnética, eliminándose a fricción e aumentando o rendemento.

maglev
(fonte: tecnoaereo)

No aire:

Na procura dun lugar que aumente o rendemento dos aeroxeradores hai quen propón instalalos a unha maior altura. Existen diversos prototipos.

A empresa Magenn Power propón situar uns aeroxeradores eólicos a 330 metros de altura. Trátase dun dispositivo de 30 m de ancho recheo de helio (co fin de manter a elevación) e está provisto dunha turbina de eixe horizontal.

turbina elólica de helio
(fonte: ecofactory)

Empresas e universidades están a estudar a posibilidade de deseñar turbinas que poidan voar.
Cada planta contaría con catro rotores (semellantes aos dos helicópteros) para mantela no aire. A electricidade transmitiríase por cabos de aluminio.

turbina voadora
(fonte: vieiros)

Ambos sistemas contarían cun amarre ao chan.

No mar:

Os aeroxeradores poden instalarse no mar, resultando máis rendibles cos de terra porque os ventos no mar garanten unha produción sostida de enerxía. A pesar do rexeitamento do goberno galego á instalación de parques eólicos mariños na nosa comunidade, un estudo do Goberno central sobre as áreas potencialmente máis valiosas neste campo incluíu un sector da costa de Lugo e o litoral dende Baiona ata a fronteira portuguesa.

parque eólico mariño
(fonte: instantshift.com)

Non son muíños:

Unha recomendación para falar con propiedade: Non se debe chamar “muíño” a un aeroxerador. Un muíño serve para moer, e un aeroxerador serve para xerar enerxía eléctrica a partir do vento. Polo tanto, nos parques eólicos non hai muíños, senón aeroxeradores.

Datos:

Asociación eólica.


As vistas cun tetris 3D

por

tericalHai a quen lle custa iso de ver imaxes tridimensionais nun plano, por non falar do alzado, a planta e o perfil, pero hai un xeito de aprendelo moi entretido: xogar ó Tetrical, que funciona con pezas tridimensionais, complicando aínda máis o xogo do tetris.

Para comezar resulta máis doado o Cubical, da mesma casa, digitalmachina.

(Fonte: código cero)

Na rede hai un feixe de aplicacións para facer debuxos en tes dimensións. Un deles é Building Houses que che pide que constrúas pezas mediante bloques con axuda das súas vistas.

Na sección de ligazons podes atopar outras aplicacións e programas de debuxo tridimensional.


Banda deseñada online

por

En Internet atopamos infinidade de ferramentas on-line para facer de todo, sen ter que instalar programas no ordenador. Un exemplo é a creación de banda deseñada.

stripgenerator

Unha tarefa que propoño: crear unha tira de banda deseñada para publicala na revista do instituto. Ten que contar algo relacionado coa tecnoloxía.

Aquí tes algúns sitios onde podes crear as túas tiras cómicas:

Comics animados: